بهرام کاوکار، یکی از مدیران شهرداری تهران در حاشیه مراسم تجلیل از خبرنگاران شهرستان ماسال، به بررسی برخی از مشکلات عمده نواحی تالش نشین گیلان پرداخت.
در این مراسم که به همت مهندس کاوکار برگزار شد با اهداء لوح و جوایز از خبرنگاران تجلیل به عمل آمد.
در حاشیه مراسم، این کارشناس مسائل توسعه در خصوص مشکلات حوزه ی تالش به صحبت کردن پرداخت. به گفته ی وی، مشکل تالش نه اینکه کمبودهای سخت افزاری منطقه باشد، بلکه مشکل اصلی تالش، عدم بکار گیری منابع انسانی در جایگاه خود بوده است.
به عنوان مثال، شرکتی در اردبیل وجود دارد که مواد اولیه اش از اینجا(شرکت چوکا) تامین می شود و پس از آنکه این مواد به ذغال تبدیل شدند آن را به خود ما می فروشند!؟ بعدا مسئولین می گویند فلان قدر بیکار داریم!؟ خوب با این شرایط اگر بیکار نداشته باشیم جای تعجب خواهد داشت!
چطور شرکت چوکا که البته در شناسنامه اش آورده اند صنایع چوکا، و هر جا که نام صنایع باشد یعنی مجموعه شرکتها، تنها یک بخش آن فعال است؟ پس باقی شرکتهای چوکا کجا هستند!؟ آیا نمی شود با بکارگیری درست منابع، کارخانه های همجوار آن را تاسیس نمود؟
از این موضوع که بگذریم در خصوص بخش گردشگری حرفهای زیادی وجود دارد، آنهایی که به مسافرتهای خارج کشور رفته اند میدانند؛ اکثر مناطق تفریحی آنها به صورت مصنوعی ایجاد شده است! اما مناطق ما به صورت خدادادی اینقدر زیباست. خوب چرا از این مناطق به صورت بهینه استفاده نمی شود!؟ سوالی است که سالهاست از مسئولین منطقه می پرسیم اما جواب مشخصی را نمی شنویم!
کاوکار در ادامه در خصوص شهر ماسال نیز گفت، این شهر به کوهساران ختم می شود اما جاده های آن(حتی جاده های تازه ایجاد شده) در مسیر موازی با کوه ها ایجاد شده اند در صورتی که اگر این جاده ها هم مسیر با چشم انداز کوهساران ایجاد می شدند برای شهر زیبایی زائدالوصفی را ایجاد می نمود!متاسفانه در معماری شهر ماسال به جنبه ی زیبا شناختی آن توجه خاصی نشده است.
وی در پایان از خبرنگاران خواست تا آنچه که هست را بازگو کنند زیرا در برابر نوشته های خود مسئول بوده و این قشر را قشری زحمتکش و بی آلایش خواند و این روز را به آنان تبریک گفت.
تصاویر زیبا از ماسال/سری دوم